بنایی در سبک معماری پارتی(اشکانی)ساخته شده
قرن یکم میلادی در شرق عراق این بنا بعدها در قرن سوم میلادی گسترش یافت.
کاخ آشور یک بنای چهار ایوانی است.
این نقشه صدها سال در معماری ایران بکار گرفته شدهاست.
البته چهار ایوان آن در یک زمان ساخته نشده
دو ایوان آن بعدها در دوره پارتی احتمالاً در قرن دوم میلادی به آن اضافه شدهاست.
کاخ دارای سه میانسرا (حیاط) است که رواقی گرداگرد یکی از آنها قرار گرفتهاست.
در کاخ الحضرا نیز ترکیب ایوان
میانسرا و فضاهای وابسته دیگر دیده میشود.
بیشتر این محققین بر این اعتقاد هستند که این طرح از خراسان به این منطقه آمدهاست.
کاخ آشور از مهمترین آثار ایرانی و اشکانی در شهر باستانی آشور است.
این شهر که از ارزشمندترین مکانهای باستانی کشور عراق و بینالنهرین باستان بهشمار میرود
در ۱۰۰ کیلومتری جنوب موصل و در غرب رود دجله قرار دارد و در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
با قدمتی که به قرن یک میلادی بازمیگردد، این بنا بعدها در قرن سه گسترش یافت.
چهار ایوانی است که صدها سال در ایران رواج داشت.
در شمال خاوری ایران
که اینک کشورهای آسیای میانه قرار دارند
قوم دیگری به نام پارتیان، معماری وکاخ سازی کاملاً متفاوتی را تکوین بخشیدند.
پارتیان با حرکت به سوی باختر، مقدار زیادی از قلمرو سلوکیان را تسخیر کردند.
ولی برای مدتی هر دو شاهنشاهی وجود داشت.
معماران پارتی
با ترکیب عناصر یونانی و ایرانی شیوه جدید و بی نظیری را در معماری بوجود آوردند و به احیای ویژگی های الگوهای ایرانی پرداختند.
دو کار مهم پارتیان در زمینه معماری یکی دستیابی به گنبد روی گوشواره ۱و دیگری ایجاد ایوان تاقدار است.
که هر دو در رشد معماری ایرانی در دوره های بعد نقش حیاتی داشتند.
متأسفانه از این آثار چیزی سالم باقی نمانده و اغلب بناهای قابل مطالعه خارج از کشور ایران، در بین النهرین و قسمت شمال شرقی فلات ایران واقع است.
این امر سرعت گسترش نیروی پارتیان را در سراسر فلات ایران نشان می دهد.
با این همه از زمان پادشاهی مهرداد دوم از سلسه پارتی اشکانی ۲معلومات ما درباره معماری گسترده پارتی شکل م یگیرد.
کاخ یکی دیگر از بناهای اشکانی مربوط به قرن اول میلادی است
در قرن سوم بخش هایی به آن اضافه شد.
ویژگی های این کاخ نشان دهندهٔ پیشرفت های بعدی ایرانیان در زمینهٔ معماری است.
درآن نخستین نمونهٔ چهار ایوان را می بینیم، که به یک حیاط چهارگوش مرکزی مشرف است.
این طرح با تغییرات اندکی، همان نقشه چهار ایوان است که الگوی طراحی معماری مسجدها، مدرسه ها و کاروانسراهای ایرانی در قرون بعدی می شود.
این پیشرفت های بزرگ در معماری ایرانی با آرایش و نماسازی ها، ترکیبی از معماری پارتی، یونانی و رومی را همراه بوده است.